Donderdag 27 juli 2017, dag 15

Het zit er op…..
Ofschoon het soms niet op leek te schieten kan ik me nu gewoon niet voorstellen dat we 15 dagen onderweg geweest zijn!
Wat een indrukken! Wat een groot land. Ik zat eens te passen en meten op een landkaartje…. Het komt er op neer dat het van onder naar boven door Noorwegen net zo ver is als van huis uit naar voorbij de Westelijke Sahara in Afrika, naar Mauretanië zo ongeveer. Bizar!
Terug van de rit naar de Noordkaap voelde het als thuiskomen bij het skihutje in Tappeluft/Alta gisteren. We hadden onderweg levensmiddelen gehaald en ik heb een hamburgermaaltijd in elkaar gedraaid na aankomst. Lekker relaxt aan de grote picknicktafel gezeten weer. Nordic-likeurtje van Max toe.
Vanmorgen vroeg weer op en om kwart voor acht gaan rijden richting Tromsø. De route op de heenreis schotelde ons twee ferry’s voor. Dat was toen leuk, maar nu we aan tijd gebonden waren leek het ons verstandig om om te rijden (65 km meer) om al te veel variabelen te vermijden.
We hadden gelukkig flink ruim marge genomen, want we hadden dan wel geen ferry’s maar wel heel dikke mist onderweg. Max reed het meest mistige deel. Hij heeft zich heel van zijn taak gekweten en onder andere een aanvaring met rendieren weten te voorkomen! Die kwamen in grote getale oversteken op een stuk met zeer dichte mist.
In Tromsø waar ik dus op het vliegtuig moest eerst nog gezellig de reis afgesloten met een lunch op een terras aan de haven. Hier was het, in tegenstelling tot 500-800 km noordelijker, nog steeds zonnig.
En nu zit ik in het vliegtuig. Op weg naar Oslo en dan Amsterdam. Daar staat Max’ auto die ik naar huis ga rijden. Of hij mij.
‘Gelukkig hebben we de foto’s nog!”