Woensdag 19 juli 2017, dag 6

We hebben enorm geluk met het weer vandaag. Volop zon! Een graad of 15-17 is het denk ik wel.
Vanuit Sogndal vertrokken voor de Sognefjellet-route (richting Gaupne). Een prachtige steeds wisselend dramatisch landschap. De weg bereikt zijn hoogste punt op 1450 meter en is daarmee Noord Europa’s hoogste bergpas. Bikkels van fietsers gaan er omhoog. Hikers kamperen tussen de mossige stenen met hun kleine koepeltjes. Soms doet het landschap haast aan als een maanlandschap. De nog deels besneeuwde rotsen weerspiegelen in het gladde water van gesmolten sneeuw.
Afdalend komt de vegetatie weer geleidelijk terug.
Via een bedrijvig toeristisch Lom (snelle kop koffie) en Grotli op naar de volgende route, de Gamle Strynefjellsvegen. Een smalle ongeplaveide weg die in de winter gesloten is. Dit is Noorwegens oudste toeristische route. Aangelegd eind negentiende eeuw, toen het eerste toerisme opkwam. Langs de weg herinneren op zijn kant gezette keien, ter aanduiding van de rand van de weg, aan de tijd dat er nog voornamelijk te paard gereisd werd. Hier hoge besneeuwde toppen en watervallen. Tot je weer op de hoogte komt waar de schaapjes je op de weg tegemoet komen. Vervolgens via de tunnel terug naar de weg richting de volgende route, de
Geiranger-Trollstigen. Van grote hoogte is daar dan ineens het uitzicht in de diepte op het fjord van Geiranger, dat op de Werelderfgoedlijst van Unesco staat, met daarin altijd wel een of twee cruiseschepen Vandaag onder andere Koningsdam van de Holland America Line. Dit plaatsje is dientengevolge heel toeristisch. Tientallen toerbussen staan er opgesteld.
Via Eisdal zal de reis nu gaan naar Andalsnes.
Elke dag rijdt wel een stukje. De meest vlakke trajecten. Ik wil nog wel eens zitten rommelen met het op de juiste manier schakelen. Ik ben liever niet degene die rijdt op de weggetjes en tunnels waar je volgens mij echt maar met een auto tegelijk over kunt, maar waar je dan gerust een vrachtwagen of touringcar tegenkomt.
We zijn wel de nodige keren gestopt zoadat ik foto’s kon maken, maar aan iets eten zijn we niet toegekomen tot nu toe (17.00 uur). Stiekem heb ik wel trek (in terrasje en een wijntje) en zit ik juist weer wat vol van alle indrukken.
Eens kijken hoe lang we nog doorrijden. We moeten wel een beetje aan onze kilometers toekomen…..